Iedere keer als ik iets schrijf, dan leer ik iets bij. Iedere keer als ik spreek, vraag ik God om door Zijn Geest mij de woorden te geven. Het is mijn verlangen om dát te schrijven, wat God me wil laten schrijven. Dat verlangen geldt eigenlijk voor mijn hele leven: Het is mijn verlangen om dát te doen, wat God me wil laten doen. Daarbij ruim ik alles op en doe ik alles uit mijn leven weg, wat me hierin tegenhoudt. Het is een verlangen dat in mijn christelijk leven altijd maar sterker is geworden; ik wil ten volle in dienst staan van de Heer Jezus Christus. In alles en altijd. Maar… om deze weg te kunnen gaan, heb ik anderen nodig. Mijn broeders en zusters die me helpen, en die me wijzen op waar ik mag veranderen, waar ik mezelf mag wegcijferen en waar nog meer ruimte voor Jezus is in mijn leven. Echt, Ik gun iedereen zulke vrienden! Mijn broeders en zusters zijn mijn vrienden, waarmee ik een eenheid vorm. Vrienden die ongestoord, zonder te vragen en zonder gewetensbezwaren in mijn leven mogen spreken. Vervolgens is het aan mij om deze woorden te onderzoeken, wat ik ermee kan doen, en mezelf te bekijken of ik geen lange tenen heb als iemand me over iets aanspreekt. Ik, die gevangenzit omwille van de Heer, vraag u dan ook dringend de weg te gaan die past bij de roeping die u hebt ontvangen: wees altijd nederig, zachtmoedig en geduldig, en verdraag elkaar uit liefde. Span u in om door de samenbindende band van de vrede de eenheid te bewaren die de Geest u geeft. Efeziërs 4;1-3 De apostel Paulus roept ons op tot een wandel in éénheid door de band van de vrede. Paulus stimuleert deze gelovigen om één te blijven in de Geest, door in vrede met elkaar te leven. Hij roept ze op om hun uiterste best te doen! Doe je best om de éénheid te bewaren, die de Heilige Geest tot stand heeft gebracht. Nu wordt veel gehoord en vaak gezegd, dat we allemaal verschillend zijn en niet overal gelijk over hoeven te denken. Ik geloof niet dat dit juist is. Dat we verschillend zijn, dat klopt. Dat we met onze verschillende meningen naast elkaar kunnen leven, klopt niet. We vormen een éénheid. Paulus legt dit na de drie inleidende verzen als volgt uit – Efeziërs 4:4-7: Één lichaam en één geest, zoals u één hoop hebt op grond van uw roeping, één Heer, één geloof, één doop, één God en Vader van allen, die boven allen, door allen en in allen is. Aan ieder van ons is genade geschonken naar de maat waarmee Christus geeft. Deze opsomming maakt het duidelijk: Het is een éénheid van éénheden. Paulus zet zijn eerdere oproep (om de eenheid van de geest te bewaren door in vrede met elkaar te leven) kracht bij! God heeft de mensen verschillend gemaakt. God gaf ons heel bewust verschillende gaven. Samen vormen deze gaven en talenten een éénheid in verscheidenheid. Samen vormen ze onze gemeente. We hebben ze nodig. We hebben de verschillen nodig. Waarom? Omdat God dit ingesteld heeft. Hij heeft in zijn genadige goedheid aan iedereen een ander geschenk gegeven. Zullen we de verschillen binnen onze éénheid koesteren? Waarbij we bescheiden, nederig en vriendelijk blijven? Elkaar blijven liefhebben? En geduld met elkaar blijven hebben? De eenheid liefhebben en de vrede bewaren? Maar wél in elkaars leven spreken? En dit zonder lange tenen?
In Jezus, in éénheid verbonden,
Tom
Tag: Efeziers
Sta op & schitter: een oproep om geestelijk gezond te zijn
Een gezegend en gezond nieuw jaar gewenst voor jullie allen! Hoewel we hiermee meestal fysieke gezondheid bedoelen, wil ik me in deze overdenking richten op wat het betekent om geestelijk gezond te zijn. Wanneer wij als gelovigen geestelijk gezond zijn, kan God door ons werken om een gezonde kerk te bouwen. Het begint bij ieder van ons; een gezonde gemeente bestaat uit gezonde leden. Geestelijke gezondheid is niet alleen een persoonlijke aangelegenheid, maar ook een collectieve verantwoordelijkheid. Het begint bij ieder van ons individueel, maar heeft effect op de hele gemeenschap. Het is onze persoonlijke relatie met God die de basis legt voor de gemeente als geheel. Wanneer we groeien in ons geloof, in gebed, in aanbidding en in het zoeken van Zijn wil, wordt onze kerk meer dan een sociale bijeenkomst. Dan wordt het een plaats waar de Heer in ons midden is. Het wordt een plaats van redding, van genezing en van kracht. In Jesaja 60:1-2 lezen we: “Sta op en schitter, je licht is gekomen, over jou schijnt de luister van de HEER. Duisternis bedekt de aarde en donkerte de naties, maar over jou schijnt de HEER, zijn luister is boven jou zichtbaar.” Deze woorden zijn niet alleen een bemoediging, maar ook een uitnodiging. De duisternis in de wereld is groot, maar God roept ons op om te stralen in die duisternis. Als wij onze relatie met God verdiepen, als wij geestelijk groeien en geestelijk gezond blijven, dan kan het licht van Zijn aanwezigheid door ons heen schijnen en de wereld om ons heen beïnvloeden. Paulus spreekt in Efeziërs 5:8-9 ook over deze roeping om te leven in Gods licht: “Want eens was u duisternis maar nu bent u licht, nu u de Heer toebehoort. Ga de weg van de kinderen van het licht. Het licht brengt niets dan goedheid voort en gerechtigheid en waarheid” Als wij wandelend in het licht van Christus leven, zullen we een gezonde, levendige gemeenschap zijn – een plaats waar de Heer werkt, waar mensen genezing vinden en waar wij als kerk een levend getuigenis zijn van Gods liefde en redding. Geestelijke gezondheid is niet vanzelfsprekend. Het is een proces van groei en afhankelijkheid van de Heilige Geest. Wanneer we als leden van de gemeente geestelijk gezond zijn, komt dat tot uiting in de manier waarop we elkaar bemoedigen, ondersteunen en uitdragen wat we hebben ontvangen van God. Het is in deze gezondheid dat we als gemeente in staat zijn om méér te zijn dan een sociale vereniging. We worden een plaats waar mensen door Gods genade kunnen herstellen, hun leven kunnen vernieuwen en in gemeenschap met God en elkaar kunnen leven. Deze maand wil ik met jullie stil staan bij de vragen: Hoe kunnen we als gemeente geestelijk gezond blijven? Hoe kunnen we groeien in de kracht van de Heilige Geest? Hoe kunnen we als lichtdragers in onze gemeenschap staan? Het begint met een diepere relatie met God, het zoeken van Zijn wil, en het wandelen in gehoorzaamheid en liefde. We moedigen jullie aan om actief deel te nemen aan de komende diensten, Bijbelstudies en gemeenschappelijke activiteiten. Zo kunnen we samen groeien in ons geloof en elkaar versterken in onze roeping om te staan en te schitteren in deze wereld. Moge 2025 een jaar zijn waarin we als kerk echt een plaats zijn van redding, genezing en kracht – een plaats waar de heerlijkheid van de Heer zichtbaar is, zowel voor ons als voor de wereld.
In Christus verbonden, Kenny